بررسی میزان شیوع افسردگی دانشجویان دانشکده علوم پزشکی زابل در سال تحصیلی ۸۱-۸۰

زمینه و هدف: افسردگی یکی از چهار بیماری عمده در دنیا و شایع ترین علت ناتوانی ناشی از بیماری ها می باشد. افسردگی یکی از علل خودکشی است و در سال های اخیر، در جمعیت جوان حتی نوجوان رشد فزآینده ای داشته است. افسردگی زمینه هایی مثل موفقیت، جذابیت، سلامتی و توانایی که بیشترین ارزش را برای یک جوان دارد، تحت تاثیر قرار می دهد. از مخرب ترین عوارض آن کاهش میل به کار و فعالیت می باشد. نظر به اهمیت به حساب آوردن شیوع افسردگی بین دانشجویان جهت برنامه ریزی انواع پیش گیری ها، پژوهش حاضر به منظور تعیین میزان شیوع افسردگی دانشجویان دانشکده علوم پزشکی زابل در سال تحصیلی 81-80 انجام گرفت. روش مطالعه: این تحقیق یک مطالعه توصیفی تحلیلی است. جامعه مورد پژوهش 240 نفر از دانشجویان بودند که از بین آنها 157 نفر بطور آگاهانه در پژوهش شرکت کردند. به منظور جمع آوری داده ها از فرم مشخصات فردی و پرسشنامه سنجش افسردگی بک (beck) استفاده شد. نتایج: 3/64% دانشجویان به درجات مختلفی از افسردگی مبتلا بودند و میانگین نمره افسردگی در دانشجویان پرستاری 5/10±1/16، در دانشجویان مامایی 9/8 ±5/19، در دانشجویان بهداشت خانواده 8/5±7/8 و در دانشجویان مبارزه با بیماری ها 1/11 ±6/13 بود که آزمون آنالیز واریانس یک طرفه بین میانگین نمره افسردگی دانشجویان تفاوت معنی داری را نشان داد (004/0p=). نتیجه گیری: با توجه به نتایج پژوهش حاضر که بیانگر فراوانی افسردگی در بین دانشجویان است، باید تدابیری اتخاذ گردد تا عواملی که در بروز افسردگی مؤثر هستند، کاهش یابند و با شناخت سریع و به موقع از عواقب آن پیشگیری شود.